• Cześć Europo

      • Cześć Europo

      • Uczniowie naszej szkoły wzięli udział w Ogólnopolskim Konkursie "Cześć Europo"

         

        Trzy drużyny zrealizowały projekty dotyczące krajów europejskich, ich mieszkańców, krajobrazów, mody oraz dyscypliny sportowej unihokej, z którego słynie nasza szkoła SP 73

        Poznaj nasze prace! Zapraszamy


         

      • Unihokej, Europa i nasza SP 73
        • Unihokej, Europa i nasza SP 73

        • Ola, Bartek i Dawid to nasza grupa. Każdy ma swoje zadania i wszyscy razem jeden cel!
        • Pierwsza osoba przygotowała kredki w pięciu kolorach. Po co? Jej zadaniem jest opracowanie mapy, na której przedstawi najlepiej grające w unihokeja państwa w Europie. Ma zrobić mapę Europy, wyszukać informacje, w jakich krajach ta dyscyplina jest popularna, ustalić kryteria rankingu: liczba klubów, rozegranych meczy, sukcesy. Ustalić kolejność państw i dla każdej kategorii wybrać kolor. Zadanie zrobione: powstała mapa przedstawiająca najlepiej grające w unihokeja państwa europejskie.

          Druga osoba to fotoreporter. Miał przychodzić na nasze treningi oraz jeździć ze szkolnymi drużynami na zawody. Chcieliśmy utrwalić na zdjęciach jak ćwiczymy, jak gramy, jakie towarzyszą nam emocje zarówno, gdy odnosimy sukcesy, jak i porażki. Fotografie miały również przedstawiać strój zawodnika oraz sprzęt jakiego używamy przy grze w unihokeja. Zadanie zrobione:  powstał mini album Unihokej i Europa





          Trzecia osoba, to nasz redaktor, który nie tylko napisze sprawozdanie, ale również przedstawi krótką historię unihokeja oraz opisze zasady gry.

          Dlaczego wybraliśmy taki temat? Ponieważ od 5 lat trenujemy unihokej w szkolnej drużynie SP 73. Jest to sport mało znany, chcielibyśmy promować go szerzej i głośniej, by w ten sposób dotrzeć do osób, które nigdy o nim nie słyszały i zachęć do gry. Konkurs Cześć Europo jest doskonałą okazją do promocji



          Czym jest unihokej?

          Unihokej (zwany również floorballem) to dyscyplina sportowa, której utworzenie przypisywane jest Szwedom. Unihokej najłatwiej porównać do hokeja na lodzie, ale w mniej brutalnej formie oraz bez łyżew bądź krążka, a mecze prowadzone są przez dwóch równouprawnionych sędziów.

          Zawodnicy występują w strojach sportowych i posługują się wykonanymi z tworzywa sztucznego kijami. Dopuszczalne jest, aby zawodnicy rozgrywający używali ochraniaczy oraz okularów ochronnych. Bramkarze wyposażeni są w specjalne stroje oraz kaski ochronne, które mają za zadanie zapewnić im bezpieczeństwo podczas gry i w pewnym stopniu ułatwić interwencje.

          Sport ten jest szczególnie popularny w Szwecji, Finlandii, Szwajcarii oraz w kilku innych krajach takich jak Norwegia, Polska czy Czechy. Poza Europą unihokej systematycznie zwiększa swoją popularność m.in. w Kanadzie, Singapurze, Japonii, Australii oraz w Stanach Zjednoczonych.

          Krótka historia unihokeja

          Aby poznać początki unihokeja, należy cofnąć się do lat 50 XX wieku. Pierwotnie gra została wynaleziona w USA w Stanie Minnesota a dokładnie w fabryce zwanej Cosom w Lakeville, zajmującej się produkcją tworzyw sztucznych. Pierwszeństwo należy do lokalnych pracowników, którzy 1958 stworzyli plastikowe kije, aby grać dla zabawy.

          Kilka lat później w Kanadzie oraz USA młodzież zaczęła grać plastikowymi kijami oraz krążkiem na zwykłym boisku.

          Grę nazwano wtedy floor hockey, a pierwszy duży turniej w tej dyscyplinie został zorganizowany w 1962 r. in Battle Creek w Stanie Michigan. Gra w tej formie jest wciąż popularna w Ameryce Północnej.

           

          Zasady gry w unihokeja

          Drużyna unihokeja składa się z 5 zawodników grających w polu oraz bramkarza. Bramkarz może zostać przez trenera czasowo zdjęty z boiska i wymieniony na zwykłego zawodnika w polu. W trakcie meczu każda drużyna może zmieniać zawodników dowolną ilość razy, wymiana może być pojedyncza lub całkowita, ale zawsze w strefie zmian.



          Zawodnicy mogą kontrolować piłeczkę jedynie blendą – nie mogą używać rąk, ramion ani głowy. Jedynie raz można piłkę zagrać nogą (przed kolejnym dotknięciem piłki, gracz musi najpierw posłużyć się blendą). Taki przywilej może wykorzystać odbierając wysoką piłkę na klatkę piersiową (lecz nie może wtedy odrywać obu stóp od ziemi) lub przyjmując ją stopą podczas podania od zawodnika ze swojej drużyny. Nie można używać nogi do strzału na bramkę, ale dopuszcza się jednorazowe podanie nogą.

          Dopuszcza się kontakt zawodników, ale tylko bark w bark, zabronione jest popychanie lub blokowanie zawodnika. Zawodnik chcący odebrać piłeczkę przeciwnikowi nie może uderzyć go bezpośrednio w kij, ani go blokować lub podbijać, możliwe jest przejęcie tylko po kontakcie kija z piłką. Niestosowanie się do tych przepisów może skończyć się dla gracza 2-minutową lub 5-minutową karą. W przypadku ewidentnego łamania przepisów i niesportowego zachowania zawodnik może dostać karę meczową.

          Piłka: Mecze rozgrywane są ważącą 23 gramy plastikową piłeczką o średnicy 72 mm wraz z 26 otworami, każdy o średnicy 10 mm.

          Kije: Kije mają długość trochę powyżej metra. Zrobione są z plastiku lub z lekkiego włókna węglowego. Sam trzon (kij bez blendy) nie jest dłuższy niż 99 cm.

          Czas gry: Czas gry wynosi 3 x 20 minut, po każdej tercji następuje 10 minut przerwy. Jeżeli mecz musi być rozstrzygnięty, a po 60 minutach gry widnieje wynik remisowy rozgrywa się trwającą 10 minut dogrywkę (zasada złotego gola). Jeżeli rozstrzygnięcie wciąż nie zapada przeprowadza się serię rzutów karnych. Każdej drużynie przysługuje po jednej przerwie meczowej.



          Wymiary boiska: Pole do gry to prostokąt 40 × 20 metrów otoczony przez bandy o wysokości 50 centymetrów, zaokrąglające się przy rogach boiska. Bramka ma wymiary 1,60 × 1,15 metrów i 65 cm głębokości. Punkty rzutów sędziowskich znajdują się na linii środkowej, jak również na domyślnym przedłużeniu linii bramkowych, w odległości 1,5 m od dłuższych boków bandy.

          Sędziowie: Mecz jest prowadzony przez dwóch równouprawnionych sędziów, którzy znajdują się po przeciwległych stronach boiska.

          Bramkarz: Każdy bramkarz jest wyposażony w specjalny strój ochraniający nogi i tułów oraz kask ochraniający głowę. Bramkarz nie może posługiwać się kijem, może łapać piłkę rękoma, ale tylko w strefie bramkowej. Poza strefą bramkarz jest traktowany jak zwykły zawodnik (lecz bez kija).



          Sukcesy szkolnych drużyn unihokeja SP 73

          Szkolne drużyny unihokeja osiągają znaczące sukcesy w rywalizacji sportowej zarówno szkół warszawskich, jak i na arenie wojewódzkiej i krajowej. Są wielokrotnymi mistrzami w kategorii dziewcząt i chłopców w Warszawskiej Olimpiadzie Młodzieży i Mazowieckich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej. Dwa razy byliśmy Mistrzami Polski

          W roku szkolnym 2019/2020 dziewczęta zdobyły I miejsce w XXII Mazowieckich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej i 53 Warszawskiej Olimpiadzie Młodzieży, chłopcy II miejsce w 53 Warszawskiej Olimpiadzie Młodzieży.

          Promocja projektu i unihokeja

          Planowaliśmy promować naszą ulubioną dyscyplinę sportową nie tylko wirtualnie przez stronę projektu. Chociaż biorąc pod uwagę liczbę odwiedzin, to jest sensowne rozwiązanie. W naszych planach było również zorganizowanie imprezy środowiskowej z pokazami gry w unihokeja, stroju bramkarza (zawsze budzi najwięcej zachwytów) oraz z możliwością mini treningów dla wszystkich chętnych. Przeszkodziła nam epidemia koronawirusa

          Po powrocie z edukacji zdalnej do szkoły, pewnie już we wrześniu, odrobimy zaległości

          Dziękujemy opiekunom projektu, naszym nauczycielom za motywację i wsparcie

          Ola

          Bartek

          Dawid

        • Wróć do listy artykułów
  • Galeria zdjęć

      brak danych
  • Copyright Szkoła Podstawowa nr 73       

    Wszelkie prawa zastrzeżone